شخصیت بهنجار از دیدگاه کرنبرگ

 

شخصیت بهنجار از دیدگاه کرنبرگ

کرنبرگ شخصیت بهنجار را دارای پنج ویژگی اصلی می‌داند:

1. انسجام هویت ایگو (Ego Identity Integration):
فرد باید تصویری منسجم از خود و “دیگری مهم” (مانند والدین و نزدیکان در کودکی) داشته باشد. این انسجام موجب ثبات در عزت نفس، لذت بردن از خود بدون نیاز به تأیید بیرونی، و اشتیاق به زندگی می‌شود. همچنین، توانایی شناخت امیال، ظرفیت‌ها، و هدف‌گذاری بلندمدت از پیامدهای آن است.

2. درک و تجربه طیف گسترده‌ای از عواطف با کنترل تکانه‌ها:
افراد بهنجار احساسات مختلفی مانند عشق و نفرت را تجربه می‌کنند، اما قادر به کنترل آن‌ها هستند و آن‌ها را به کنش‌های ناپخته تبدیل نمی‌کنند. این ویژگی به قدرت ایگو، روابط پایدار، و توانایی استفاده از مکانیسم دفاعی «تصعید» مرتبط است.

3. سوپرایگوی منسجم و بالغ:
فرد دارای وجدان اخلاقی درونی، پایدار و واقع‌بینانه است. خودانتقادی او بر اساس واقعیت است نه شرم یا سرزنش افراطی. همچنین، به ارزش‌ها و ایده‌آل‌های درونی وفادار می‌ماند.

4. کنترل و ابراز سالم تکانه‌های جنسی و پرخاشگری:
شخصیت بهنجار می‌تواند این تکانه‌ها را بدون سرکوب، ولی به شکل سالم و رضایت‌بخش ابراز کند. در روابط عاطفی، عشق‌ورزی با تعهد و «ایده‌آل‌سازی طبیعی» همراه است.

5. مرزبندی سالم بین خود و دیگری:
فرد قادر است پرخاشگری خود را به قاطعیت تبدیل کند. او ارزش‌های درونی دارد و در رفتار مستقل است، نه وابسته به حضور ناظر بیرونی (مانند قانون یا پلیس). در مقایسه، شخصیت مرزی فاقد ارزش‌های درونی پایدار است و شخصیت نوروتیک بیش‌ازحد سفت و سخت با وجدان عمل می‌کند.