تا حالا چند تا شنبه از اون شنبه ی موعود گذشته؟ همون شنبه ای که قراره با فرارسیدنش، همه از جمله خودمون رو انگشت به دهن بذاریم؟

اون شنبه ای که قراره شروع کنیم کمتر خوردن، منظم تر شدن، با برنامه حرکت کردن، بیشتر کتاب خوندن…..
اما چرا اون شنبه از راه نمیرسه؟ چی میشه که روزمرگی هامون سرجاش می مونه؟
چرا هرکاری میکنیم بدون لذته؟

چرا همه چی تکراری و انگار تو دور باطل مکررات زندگیه؟
چند بار شده با دیدن فنجون خالی چای تازه به خودمون اومدیم که: من کی اینو خوردم؟

چند بار شده که وقتی از خونه راه افتادیم برای رسیدن به جایی، یهو به خودمون اومدیم که: من کی رسیدم اینجا که نفهمیدم؟

چقد شده که برای رفع دلزدگی هامون از زندگی و ایجاد یه هیجان تازه به خریدن انواع و اقسام وسایل رو آوردیم و آخرشم حالمون خوب نشده؟

و ساعت های زیادی از عمرمون به افسوس و حسرت گذشته ها سپری شده فقز موجی از درد در ما باقی گذاشته؟

واقعا راهی برای برون رفت از این حال نیست؟
ذهن آگاهی تجربه ایه برای کنترل ذهن، آروم گرفتن و فکر کردن و در لحظه زندگی کردن.
فرصتی برای دیدن و نه دیده شدن. فرصتی برای مشاهده و پیدا کردن درکی نو از خود.