آخرین باری که در جواب سؤال ساده فرزندتون صداتون رو بالا بردید و گفتید :” چندبار میپرسی یه چیزو، نمی بینی خستم”، کی بوده؟ چندبار در روز از دست همکار بی نظم و از زیر کار دررو خودتون، خونتون به جوش اومده؟ تا حالا چقد پیش اومده که توی رانندگی از خودخواهی یه راننده پررو کلافه بشید و تا آخر روز

حرص بخورید؟

چقد پیش اومده که از دست بچها و همسرتون برای رعایت نکردن تمیزی خونه و بهم نریختن وسایل عصبانی شده باشید و داد بزنید؟ در این فریاد احساسات گمشده من کجاست؟ چند ساله که عادت کردید به جای بروز خشم و ناراحتی تون اونو تو خودتون بریزید و مجبور باشید خودتون رو آروم نشون بدید؟ بنظرتون چقد طول میکشه تا دوباره در مواجهه با یه موضوع مهم یا کوچیک، شروع کنید به داد و بیداد و خودخوری؟ در این کارگاه با مبانی احساسات و نحوه شناخت ما از خودمان آشنا می شویم و می توانیم از زاویه درست تری به روابط اجتماعی مان نگاه کنیم. برقراری ارتباط صحیح با اطرافیان، علاوه بر تجربه های شخصی به دانش و مهارتی نیاز دارد که در سبکهای ارتباطی سرفصل مستقل و مبسوطی است. درهم تنیدگی احساسات در طول زندگی،و بر اثر عوامل فرهنگی، اجتماعی و تربیت های خانوادگی، بطور ناخودآگاه در ما ایجاد میشود و مشغله های روزانه فرصت بررسی و حل این تعارضات احساسی را از ما می گیرد. حال آنکه این موضوع ساده کم کم ما را از مسیر آرامش و لذت از زندگی بیرون میبرد و ارتباط های ما را، دچار نقص و آسیب میکند. و جای خالی احساسات گمشده من نمایان می شود. شناخت احساسات سرکوب شده و متعارض یا همان احساسات گمشده من ،که تنها راه برون رفت از  بیقراری های بی پایان زندگی های ماست. که جز در بستر آموزش و تعامل های صمیمانه حل نخواهدشد.