رشد تنها دلیل بودن ماست
کنترل خشم1
خشم یکی از احساسات ذاتی ماست, مانند شادی, غم, اضطراب و ……
شناخت این احساس باعث می شود ما بتوانیم کارکردهای آن را بهتر به کار ببندیم.
خشم مانند یک سیلاب است, می توانیم خود را در مسیر این سیلاب قرار دهیم و باعث نابودی خودمان بشویم,
می توانیم این سیلاب را به خانه های همسایگان منحرف کنیم و باعث خسارت و نابودی آنها شویم,
و اما می توانیم این سیلاب را هدایت کنیم, تحت کنترل بگیریم و از آن را برای آبیاری و انجام کارهای مفید بهره بگیریم.
آنچه ما در برابر این احساس انجام می دهیم مهم و تعیین کننده است, نه خود آن.
بیش از هر چیز در موضوع خشم, علت آن, نتیجه آن و راهکار بروز آن مورد توجه است.
خشم به خودی خود, نه خوب است و نه بد, چون یک احساس از درون ماست, عکس العمل ما در برابر خشم, سازنده خوبی ها و بدی هاست.
عکس العمل ما در مقابل بروز خشم میتواند یکی از سه حالت خوب, بد و یا زشت باشد.
خشم میتواند پتانسیل حرکت بسیاری از اقدامات عملی ما باشد, می تواند در ما انگیزه حرکت و ارتقا در مهارت های مان را در پی داشته باشد.
همچنین می تواند در ما ایجاد احساس حقارت نماید و پس از این احساس واکنش ما مقابله به مثل و رفتار تند و مخرب و ناهشیارمان باشد
خشم های کوچک و حل نشده در ما باعث انباشتگی شده و کم کم ما را به سطح رفتارهای خشونت آمیز سوق میدهد. لذا پرداختن به آن بسیار لازم و ضروری است.